آقای ضرغامی برایتان متاسفم.

سریال شهریار  را دیدیم اما هزاران امای و چرای بی جواب هنوز بر جای مانده است.

رسم این است که سناریو نویس ابتدا تحقیق کرده بعد سناریو مینویسد. آیا در این سریال واقعا اینطور بود؟

در این سرال به خصوص در قسمتهای آخر شاعر بزرگ کشورمان را به سخریه گرفته شد. او را فردی لاابالی، بینظم، ولنگار، ول، و بیهوده و گیج و منگ نشان داده شد. انتهای سریال که یعنی شهریار و یک پیر خرفت مالیخولیائی.

اما آیا میدانستند که شهریار یک مردی سخت متدین ، حافظ قرآن و انسان باذوق و فعالی بوده است که در ایام پیری و در دوران جنگ این مرز و بوم را همراهی کرد؟

نه اگر هم میدانستند پس غرض ورزی کردند.

حالا آنهائی که همیشه برای ملیت سینه میدرند کجایند؟

چرا اهل ادب ما ساکت است؟

چرا؟ و هزاران چرای دیگر.آیا به اندازه مهران مدیری بی بند و بار نمی ارزد که برای این هم عکس العملی نشان بدهیم.

واقعا آقای ضرغامی برایتان متاسفم.